Fajroj Inferaj – “Hellfire”

Ĉi tio estas traduko de la kanto “Hellfire” de la Disney-filmo “The Hunchback of Notre Dame” (Esperante “Dipatrino de Parizo). Temas pri religia lukto de la karaktero Frollo, kiun allogas ciganino Esmeralda. Li konfliktas kun siaj korpaj deziroj kaj religiaj devoj kiel ĉefdiakono. Finfine li decidas, ke aŭ ŝi akceptu lian amon, aŭ ŝi iru inferen. La origina angla verzio spekteblas ĉi tie.

_____

Beata¹ Maria
Vi scias, ke mi servas vin
Pri mia virt’ mi ĝuste fieras

Beata Maria
Mi ne dubas pri la doktrin’
Simplulajn pekojn mi ne suferas

Klarigu, Maria
Kial ŝi flirte dancas
Ŝia rigard’ pikas l’ animon

Bruliga, kriiga
La harar’ korva balancas
Mi volas fari ĉi tiun krimon

La fajroj inferaj
Ĉirkaŭas en amas’
Deziroj visceraj
Min peken figvidas

Kulpas mi ne
Min kredu vi
Jen la ciganin’
Kiu kaŭzis ĉion ĉi
Kulpas mi ne
Se laŭ la plan’
De Dio pli fortas ol la homar’ Satan’

Min gardu, Maria
Min liberigu de l’ afer’
Ne lasu, ke mi brulu de la flam’
Detruu Esmeralda!
Ŝi sentu l’ varmon de infer’
Aŭ ŝi allasu sin al mia am’

La fajroj malpuraj
Ciganina tentant’
Punegoj sulfuraj
Venos al la kulpant’!

Dio kompatu ŝin
Dio kompatu min
Ŝi cedos al mi
Aŭ ŝi brulos

_____

1. “Beata”, el la latina lingvo, signifas “benita”, aŭ “feliĉega”. Ĝi fakte ankaŭ estas Esperanta vorto, sed sufiĉe nekonata, ke mi decidis klarigi.

Eta ĝisdatigo

Mi ne afiŝis al ĉi tiu blogo jam de longa tempo. Ve! Sed mi havas kelkajn novajn informojn pri mia vivo kaj la estonta stato de la blogo.

Unue, pri mi. Mi forlasis Oksfordon. La ĉina kurso ne tre plaĉis al mi – tro da historio ktp. – do mi ne daŭrigos miajn tradukojn de antikvaj tekstoj. Mia plano estas rekandidatiĝi al aliaj universitatoj ĉi-jare por studi lingvistikon.

Do, kio okazos al la blogo? Dum tre longa tempo mi ŝatas traduki kantojn alilingven, kaj mi havas sufiĉe grandan dosieron de tradukoj en mia komputilo. Kelkaj estas Esperantaj, kaj mi decidis, ke tre bona metodo por publikigi ilin kaj ricevi komentojn kaj kritikojn, estus afiŝi ilin ĉi tie. Do tion mi faros.

Mi klarigu, ke kiam mi tradukas kantojn, mi tiel faras, ke ilu kanteblu. Do mi adaptas la signofon de la teksto, por ke ĝi havu taŭgan kvanton da silaboj kaj ke ĝi rimu (ne ĉiam ĉi-lastan, se temas pri origine ne rimanta kanto). Mi ĉefe tradukas japanajn kaj Disney-ajn kantojn. Mi ne tuj afiŝos ĉiun jam tradukitan kanton ĉar mi ne volas spami vin, do mi unu post unu afiŝos dum tempo.

Mi esperas, ke ĉi tiu ŝanĝo plaĉos al vi, kaj bonvolu kritiki kaj ebligi al mi plibonigi la tradukojn! 🙂

La Mencio – alineo du

Reĝo Hui de la ŝtato Liang diris, “Mi tutkore estras mian landon. Se Henei estus endanĝera, mi movus iom da ĉi ties homoj al Hedong, kaj movus iom da ties milio al Henei. Se Hedong estus endanĝera, mi tiam farus same. Kiam mi komparas min kun estroj de najbaraj ŝtatoj, neniu el ili uzas la koron kiel mi tiel bone. Tamen la loĝantaroj de najbaraj ŝtatoj pliiĝas dum la miaj ne. Kial do?” Mencio respondis, “Via Reĝa Moŝto ŝatas militon, do permesu al mi klarigi per ĝi. La militaj tamburoj laŭte krakadas. Post kiam la glavoj de la soldatoj estas krucigintaj, ili fuĝas, la kiraso forĵetita kaj la bataliloj malantaŭe treniĝantaj. Iuj kuras cent paŝojn kaj haltas. Aliaj kuras kvindek paŝojn kaj haltas. Kiuj kuras kvindek paŝojn, se tiuj priridas tiujn, kiujn kuras cent – kial ĉi tiel?” La reĝo diris, “Tio estas neakceptebla. Ili nur ne kuris cent paŝojn. Ili ankaŭ ja fuĝis.” Mencio diris, “Se Via Reĝa Moŝto tiel opinias, certe ne necesas deziri ke via popolo estu pli multenombra ol en najbaraj ŝtatoj. Se vi ne dekliniĝos de la ĝusta sezono por rikolti, vi havos plian grenon ol oni povas nombri. Se vi ne ĵetos troajn retojn en la fiŝlagetojn, vi havos pliajn fiŝojn kaj testudojn ol oni povas nombri. Se oni portos toporojn en la montajn arbarojn dum la ĝusta sezono, vi havos plian lignon ol oni povas nombri. Se estos sufiĉaj fiŝoj, testudoj, kaj ligno, la popolo nutros vivon kaj funebros morton sen indigni. Jen la komenco de la vojo de la reĝo. Se oni plantos kvin-akrean hejmon per morusarboj, dekkvin povos vestiĝi per silkaĵoj. Se oni ne dekliniĝos de la ĝusta sezono bredi kokojn, porkojn, kaj hundojn, sepdek povos nutriĝi per viando. Se oni rikoltos cent-akrean agron dum la ĝusta sezono, multaj familioj povos ne malsati. Se oni prizorgos la instruaĵojn en la lernejo, onia fila obeado* kaj frata sindediĉo etendiĝos al aliaj, kaj la maljunuloj ne devos porti pezajn ŝarĝojn sur la vojo. Sepdek homoj vestiĝas per silkaĵoj kaj manĝas viandon, kaj la vulgaruloj estas nek malsataj nek malvarmaj. Se estas ĉi tiel kaj ekde ĉiam estras reĝo, devas ja esti danke al la reĝo. Hundoj kaj porkoj ŝtelas la manĝaĵojn de la popolo kaj vi ne scias kiel ĉesigi ĉi tion. Estas malsato kaj malriĉeco en la stratoj kaj vi ne scias kiel forigi ĉi tion. Se homoj mortos, vi tiam diros, ‘Ne estas pro mi. Jen pro la malbona rikolto.’ Kiel ĉi tio estas malsama ol pikmortigi homon kaj diri, ‘Ne estas pro mi. Jen pro la batalilo.’ Se Via Reĝa Moŝto ne kulpigos la rikolton, la tuta regno riverencos al li.”

*Aŭ “fila pieco.” Ne ekzistas fiksa Esperanta traduko de la koncepto.

La Mencio – alineo unu

Mencio aŭdiencis kun Reĝo Hui de la ŝtato Liang. La reĝo diris, “Ci ne konsideras mil mejlojn malproksima distanco veni. Ĉu ci havas la rimedon gajnigi mian ŝtaton?” Mencio respondis, “Kial Via Reĝa Moŝto devas paroli pri gajno? Vi ja posedas bonvolon kaj justecon kaj tio taŭgas. Se la reĝo demandus kiel gajnigi sian ŝtaton, la nobeloj demandus kiel gajnigi siajn familiojn. La kleruloj kaj la vulgaruloj demandus kiel gajnigi sin. La superuloj kaj malsuperuloj kontraŭbatalus pri gajno. Ĉi tio endanĝerigus la ŝtaton. En lando de miriado da ĉaroj, kiu murdas sian reganton, tiu ĉiam estas de familio de mil ĉaroj. En lando de mil ĉaroj, kiu murdas sian reganton, tiu ĉiam estas de familio de cent ĉaroj. Milo kontraŭ miriado kaj cento kontraŭ milo – jen grava afero. Kiu unuigas gajnon kaj lastigas justecon, tiu ne kontentos ĝis si forŝtelos ĉion. Neniam estis bonvola homo, kiu forlasis sian familion. Neniam estis justa homo, kiu lastigis sian reganton. Via Reĝa Moŝto parolu nur pri bonvolon kaj justecon. Kial vi devas paroli pri gajno?”

Saluton!

Jen la unua afiŝo de mia nova blogo. Mi planas afiŝi ĉi-tie Esperantajn tradukojn, kaj eble estonte mi ankaŭ faros pli ĝeneralajn afiŝojn Esperantajn. Kaj nun iom pri mi. Mi nomiĝas Rowland, kaj mi estas 18-jaraĝa studento en la universitato de Oxford. Mi studas la ĉinan, kaj ege ŝatas lingvojn. Mi ankaŭ parolas la francan, la germanan, la japanan, kaj la anglan (mia denaska lingvo).

Dum la komenco mi pensas ke mi faros tradukojn de La Mencio, unu el la konataj filozofiaj verkoj de la antikva ĉinio, ĉar enklase ni studis kaj studos kelkajn alineojn de ĝi. Mi jam faris la unuan, do mi tuj afiŝos ĝin.